Wieczorny maraton...

           Gdzieś kiedyś Mamilla czytała post pewnej mamy o tym jak ciężkie są poranki z gromadką dzieci. Wiadomo, ubrać trzeba, nakarmić, wygonić do szkół czy przedszkoli. Wstać trzeba wtedy kiedy zadecyduje latorośl i być w miarę przytomnym. Nawet jak wstać nie trzeba to i tak kto inny już nie daje. Jest ciężko to fakt.
            Mamilli poranki są nawet ok. Czasem tylko klnie z rana, bo przecież dopiero co się położył człowiek a tu już coś jęczy. Dobra przynęta umieszczona w rogu klatki Trolla wieczorem przez Mamillę, czasem zajmie na te 10-15min z rana. Tyle Mamilli zajmuje podniesienie powieki i zmuszeni się do jakiegoś jęku, żeby wredal wiedział że dopiął swego - obudził rodzicielkę. Jakiś czas temu wystarczyło raz na 5 min wrzucić metodą " za 3punkty" wrzucić jakiś łup do łóżeczka i Troll miał zajęcie a Mamilla czas "dojść do siebie". Teraz Troll domaga się uwolnienia i to najlepiej już w tej chwili. Po przymusowej zmianie pieluchy i ubraniu, Troll leci na podbój świata tzn mieszkania i budzenie dziadków. Przy weekendzie trzeba jakimś cudem przytrzymać Steff w sypialni do najwcześniej 8. Bo zaraz zaczyna się jęczenie tych co to bujne życie tygodniowe odsypiają. No ale poranki są w miarę ok. 
            U Mamilli równym w spokoju armagedonowi jest wieczór. Ponieważ Troll wstał wcześnie. Wcześnie odwalił dzienną drzemkę to zaczyna powolne obijanie się po meblach i ścianach gdzieś koło godziny 16-17. Powiecie - położyć ją na drugą drzemkę. Ale nie da się. Steff a i owszem wysępi butlę w imię próby udania się na chwilowe paluli, ale zaraz zeskakuje z Mamillowych rąk i leci dalej pokładać się na podłodze. Trollowi włączają się wieczorem tzw "szwędacze" i zachowuje się jak pijany, czyli coś ma jednak więcej po ojcu niż oczy, tyle że Steff ma tak na trzeźwo. Po jakimś czasie do szwędaczy dołącza jęczenie i marudzenie. Noszenie be, smoczek be, spać jeszcze nie bo niema 19! Ledwo przytomne dziecko nie chce ani na sekundę posadzić zadka, po chałupie nabija sobie guzy, w łóżeczku lamentuje i łaźi i łaźi. Mamilla jednym okiem pilnuje pijaczka i miota się po mieszkaniu. A to butelki,a to mleko, a to piżamka, a to mycie, a to szukanie królisia, smoka i innych pierduł niezbędnych w prawidłowym procesie udania się na spoczynek Trollsona. Wkurzające jęczenie Steff nie raz wyprowadza Mamillę z równowagi. Leci mięcho, zaraz pojawia się dziadek, ratuje Trolla przed śmiercionośną Mamillą. W końcu wybija 19 i wojna skończona. Brak rannych i poszkodowanych jest sukcesem, ekstra bonusem jest brak zasikanego dywanu po ostatniej mianie pieluchy. Troll zjada kolację na leżąco, mizia królika w 3 min zasypia, Mamilla pada na ryj i ma w dupie wszystko prócz wina. Czeka na poranny jęk.